კიზნაივერი

ადამიანებს ისე არაფერი აერთიანებთ, როგორც საერთო ტკივილი. თანაგრძნობის უნარი და ერთმანეთისთვის ტკივილის გაზიარება საზოგადოების ერთ-ერთი მთავარი პრინციპი უნდა გახდეს. არის კი ეს შესაძლებელი?  ზუსტად ასეთი საზოგადოება უნდა შეიქმნას ქალაქ სუგომორიში, რომელშიც ჩვენი მთავარი გმირები ცხოვრობენ.

ზაფხულის არდადეგების დაწყებამდე, ბიჭმა სახელად კაცუჰირა აგატამ, თავისი კლასელისგან - ნორიკო სონოზაკისგან გაიგო, რომ ის კიზნაივერი გახდებოდა. კიზნაივერები არიან ადამიანები, რომლებსაც განსაკუთრებული კავშირი აქვთ ერთმანეთთან და ეს კავშირი ტკივილზეა დაფუძნებული. კავშირის სისტემა მათში ავრცელებს ტკივილის გრძნობას და ამით მათ კავშირს უფრო ამკვრივებს. ერთის ტკივილს გრძნობს მეორეც და ამით ისინი უფრო ახლოს არიან. კაცუჰირა, რომელიც ტკივილს ვერ გრძნობს, სისტემისთვის ძალიან მნიშვნელოვანი მონაწილეა. მაგრამ მხოლოდ გამოცდილებას შეუძლია იმის ჩვენება, რომ ადამიანები,რომლებსაც ტკივილის გაზიარება და სხვისი ტკივილის ტარება შეუძლიათ, იშვიათად აღწევენ სასურველ ჰარმონიას, ამიტომ კიზნაივერების  მიზნის მიღწევა კითხვის ნიშნის ქვეშ დგას.